Unia Europejska jest jednym z ważnych rynków eksportowych dla chińskiego przemysłu tekstylnego.Udział chińskiego eksportu tekstyliów i odzieży do UE w całym przemyśle osiągnął w 2009 r. najwyższy poziom 21,6%, przewyższając pod względem skali Stany Zjednoczone.Następnie udział UE w chińskim eksporcie tekstyliów i odzieży stopniowo malał, aż w 2021 r. został przekroczony przez ASEAN, a w 2022 r. spadł do 14,4%. Od 2023 r. skala chińskiego eksportu tekstyliów i odzieży do Chin Unii Europejskiej w dalszym ciągu maleje.Według chińskich danych celnych, chiński eksport tekstyliów i odzieży do UE od stycznia do kwietnia wyniósł 10,7 mld dolarów, co oznacza spadek rok do roku o 20,5%, a udział eksportu do całej branży spadł do 11,5%. .
Wielka Brytania była niegdyś ważnym elementem rynku UE i oficjalnie zakończyła brexit do końca 2020 r. Po brexicie całkowity import tekstyliów i odzieży do UE spadł o około 15%.W 2022 roku eksport tekstyliów i odzieży z Chin do Wielkiej Brytanii wyniósł 7,63 miliarda dolarów.Od stycznia do kwietnia 2023 r. chiński eksport tekstyliów i odzieży do Wielkiej Brytanii wyniósł 1,82 mld dolarów, co oznacza spadek o 13,4% rok do roku.
Od tego roku eksport chińskiego przemysłu tekstylnego do UE i na rynek angielski spadł, co jest ściśle powiązane z tendencją makroekonomiczną i strukturą zamówień importowych.
Analiza środowiska konsumpcji
Kilkukrotnie podnoszono walutowe stopy procentowe, co pogłębiło słabość gospodarczą, co doprowadziło do słabego wzrostu dochodów osobistych i niestabilnej bazy konsumentów.
Od 2023 r. Europejski Bank Centralny trzykrotnie podniósł stopy procentowe, a referencyjna stopa procentowa wzrosła z 3% do 3,75%, czyli znacznie wyżej niż polityka zerowych stóp procentowych z połowy 2022 r.;Bank Anglii również dwukrotnie w tym roku podniósł stopy procentowe, przy czym referencyjna stopa procentowa wzrosła do 4,5%, osiągając w obu przypadkach najwyższy poziom od międzynarodowego kryzysu finansowego w 2008 roku.Wzrost stóp procentowych zwiększa koszty finansowania zewnętrznego, ograniczając ożywienie inwestycji i konsumpcji, prowadząc do osłabienia gospodarki i spowolnienia wzrostu dochodów osobistych.W pierwszym kwartale 2023 r. PKB Niemiec spadł r/r o 0,2%, podczas gdy PKB Wielkiej Brytanii i Francji wzrósł jedynie o 0,2% i 0,9% r/r.Tempo wzrostu obniżyło się o 4,3, 10,4 i 3,6 pkt. proc. w porównaniu do analogicznego okresu roku ubiegłego.W pierwszym kwartale dochód rozporządzalny niemieckich gospodarstw domowych wzrósł o 4,7% rok do roku, nominalne wynagrodzenie brytyjskich pracowników wzrosło o 5,2% rok do roku, co oznacza spadek odpowiednio o 4 i 3,7 punktu procentowego w porównaniu do analogicznego okresu okresie ubiegłego roku, a rzeczywista siła nabywcza francuskich gospodarstw domowych spadła o 0,4% miesiąc do miesiąca.Ponadto, jak wynika z raportu brytyjskiej sieci supermarketów Asadal, w maju spadło 80% dochodów rozporządzalnych brytyjskich gospodarstw domowych, a 40% brytyjskich gospodarstw domowych znalazło się w sytuacji ujemnej sytuacji dochodowej.Rzeczywisty dochód nie wystarcza na opłacenie rachunków i zaspokojenie potrzeb.
Ogólna cena jest wysoka, a ceny konsumenckie odzieży i produktów odzieżowych wahają się i rosną, osłabiając rzeczywistą siłę nabywczą.
Kraje europejskie, pod wpływem takich czynników, jak nadmierna płynność i niedobory podaży, od 2022 r. zasadniczo borykają się z poważną presją inflacyjną. Chociaż od 2022 r. strefa euro i Wielka Brytania często podnosiły stopy procentowe, aby ograniczyć wzrost cen, stopy inflacji w UE i Wielkiej Brytanii wzrosły spadła niedawno z najwyższego poziomu ponad 10% w drugiej połowie 2022 r. do 7–9%, ale nadal znacznie powyżej normalnego poziomu inflacji wynoszącego około 2%.Wysokie ceny znacząco podniosły koszty życia i zahamowały wzrost popytu konsumpcyjnego.W I kwartale 2023 r. spożycie finalne niemieckich gospodarstw domowych spadło o 1% r/r, natomiast faktyczne wydatki konsumpcyjne brytyjskich gospodarstw domowych nie wzrosły;Spożycie finalne francuskich gospodarstw domowych spadło o 0,1% miesiąc do miesiąca, natomiast wielkość spożycia indywidualnego po wyłączeniu czynników cenowych spadła o 0,6% miesiąc do miesiąca.
Z punktu widzenia cen konsumpcyjnych odzieży Francja, Niemcy i Wielka Brytania nie tylko nie spadały stopniowo wraz z osłabieniem presji inflacyjnej, ale także wykazywały wahającą się tendencję wzrostową.W kontekście słabego wzrostu dochodów gospodarstw domowych wysokie ceny znacząco hamują konsumpcję odzieży.W pierwszym kwartale 2023 r. wydatki konsumpcyjne na odzież i obuwie gospodarstw domowych w Niemczech wzrosły rok do roku o 0,9%, natomiast we Francji i Wielkiej Brytanii wydatki na konsumpcję odzieży i obuwia gospodarstw domowych spadły rok do roku odpowiednio o 0,4% i 3,8%. , przy dynamikach spadku odpowiednio o 48,4, 6,2 i 27,4 punktów procentowych w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku.W marcu 2023 r. sprzedaż detaliczna artykułów odzieżowych we Francji spadła o 0,1% r/r, natomiast w kwietniu sprzedaż detaliczna artykułów odzieżowych w Niemczech spadła r/r o 8,7%;W ciągu pierwszych czterech miesięcy sprzedaż detaliczna produktów odzieżowych w Wielkiej Brytanii wzrosła o 13,4% rok do roku, co oznacza spowolnienie o 45,3 punktu procentowego w porównaniu z tym samym okresem ubiegłego roku.Po wykluczeniu podwyżek cen rzeczywista sprzedaż detaliczna wykazuje w zasadzie zerowy wzrost.
Analiza sytuacji importowej
Obecnie wolumen importu tekstyliów i odzieży w UE wzrósł, podczas gdy import zewnętrzny spadł.
Potencjał rynku konsumenckiego unijnych produktów tekstylnych i odzieżowych jest stosunkowo duży, a ze względu na stopniowe zmniejszanie się niezależnych dostaw UE w zakresie tekstyliów i odzieży import zewnętrzny stanowi dla UE ważny sposób zaspokojenia popytu konsumenckiego.W 1999 r. udział importu zewnętrznego w całkowitym imporcie tekstyliów i odzieży do UE był o ponad połowę mniejszy i wynosił zaledwie 41,8%.Od tego czasu odsetek ten rośnie z roku na rok, przekraczając 50% od 2010 r., aż w 2021 r. ponownie spadnie poniżej 50%. Od 2016 r. UE co roku importuje spoza UE tekstylia i odzież o wartości ponad 100 miliardów dolarów, o wartości importu wynoszącej 153,9 miliardów dolarów w 2022 roku.
Od 2023 r. popyt na importowane tekstylia i odzież spoza UE spada, podczas gdy handel wewnętrzny utrzymuje się na stałym poziomie wzrostu.W pierwszym kwartale sprowadzono z zagranicy łącznie 33 miliardy dolarów amerykańskich, co oznacza spadek rok do roku o 7,9%, a odsetek ten spadł do 46,8%;Wartość importu tekstyliów i odzieży na terenie UE wyniosła 37,5 miliarda dolarów, co oznacza wzrost o 6,9% rok do roku.Z perspektywy poszczególnych krajów, w pierwszym kwartale Niemcy i Francja import tekstyliów i odzieży z UE wzrósł odpowiednio o 3,7% i 10,3% rok do roku, podczas gdy import tekstyliów i odzieży spoza UE spadł o 0,3 Odpowiednio % i 9,9% rok do roku.
Spadek importu tekstyliów i odzieży z Unii Europejskiej do Wielkiej Brytanii jest znacznie mniejszy niż import spoza UE.
Brytyjski import tekstyliów i odzieży to głównie handel z krajami spoza UE.W 2022 r. Wielka Brytania zaimportowała łącznie 27,61 mld funtów tekstyliów i odzieży, z czego tylko 32% pochodziło z UE, a 68% spoza UE, czyli nieco mniej niż najwyższa wartość wynosząca 70,5% w 2010 r. Z danych wynika, że brexit nie miał znaczącego wpływu na handel tekstyliami i odzieżą między Wielką Brytanią a UE.
Od stycznia do kwietnia 2023 r. Wielka Brytania zaimportowała łącznie 7,16 mld funtów tekstyliów i odzieży, z czego ilość tekstyliów i odzieży importowanych z UE spadła o 4,7% rok do roku, ilość tekstyliów i odzieży importowanych z UE spoza UE spadła o 14,5% rok do roku, a udział importu spoza UE również spadł o 3,8 punktu procentowego rok do roku do 63,5%.
W ostatnich latach udział Chin w rynkach importu tekstyliów i odzieży do UE i Wielkiej Brytanii maleje z roku na rok.
Przed 2020 r. udział Chin w unijnym rynku importu tekstyliów i odzieży osiągnął najwyższy poziom 42,5% w 2010 r. i od tego czasu spadał z roku na rok, osiągając 31,1% w 2019 r. Wybuch pandemii Covid-19 spowodował szybki wzrost popytu dla masek Unii Europejskiej, odzieży ochronnej i innych produktów.Masowy import materiałów zapobiegających epidemiom podniósł udział Chin w unijnym rynku importu tekstyliów i odzieży do wysokiego poziomu 42,7%.Jednakże od tego czasu, w miarę jak popyt na materiały zapobiegające epidemiom spadł ze szczytowego poziomu, a środowisko handlu międzynarodowego stało się coraz bardziej złożone, udział w rynku tekstyliów i odzieży eksportowanych przez Chiny w Unii Europejskiej powrócił na ścieżkę spadkową, osiągając 32,3% w 2022 r. Podczas gdy udział Chin w rynku spadł, najbardziej znacząco wzrósł udział w rynku trzech krajów Azji Południowej, takich jak Bangladesz, Indie i Pakistan.W 2010 r. wyroby tekstylno-odzieżowe trzech krajów Azji Południowej stanowiły zaledwie 18,5% rynku importowego UE, a w 2022 r. odsetek ten wzrósł do 26,7%.
Od czasu wejścia w życie w Stanach Zjednoczonych tak zwanej „Ustawy związanej z Xinjiangiem” środowisko handlu zagranicznego chińskiego przemysłu tekstylnego stało się bardziej złożone i surowe.We wrześniu 2022 r. Komisja Europejska przyjęła projekt tzw. „Zakazu pracy przymusowej”, zalecając UE podjęcie działań zakazujących wykorzystywania na rynku UE produktów wytworzonych w drodze pracy przymusowej.Chociaż UE nie ogłosiła jeszcze postępu i daty wejścia w życie projektu, wielu nabywców dostosowało i ograniczyło skalę bezpośredniego importu, aby uniknąć ryzyka, pośrednio skłaniając chińskie przedsiębiorstwa tekstylne do zwiększenia mocy produkcyjnych za granicą, wpływając na skalę bezpośredniego eksportu chińskich tekstyliów i odzież.
Od stycznia do kwietnia 2023 r. udział Chin w rynku importowanych tekstyliów i odzieży z Unii Europejskiej wyniósł zaledwie 26,9%, co oznacza spadek o 4,1 punktu procentowego w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku, a łączny udział trzech krajów Azji Południowej przekroczył 2,3%. zwrotnica.Z perspektywy krajowej udział Chin w rynkach importu tekstyliów i odzieży Francji i Niemiec, głównych krajów członkowskich Unii Europejskiej, spadł, a ich udział w rynku importu Wielkiej Brytanii również wykazuje tę samą tendencję.Od stycznia do kwietnia 2023 r. udział tekstyliów i odzieży eksportowanych przez Chiny na rynki importowe Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii wyniósł odpowiednio 27,5%, 23,5% i 26,6%, co oznacza spadek o 4,6, 4,6 i 4,1 proc. punktów w porównaniu z tym samym okresem ubiegłego roku.
Czas publikacji: 17 lipca 2023 r